- opaść z sił
- вы́биться из сил
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
opadać – opaść z sił — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić siły, słabnąć na skutek intensywnego wysiłku, ciężkiej pracy itp., co może prowadzić do zupełnego wyczerpania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po szaleńczym biegu zupełnie opadł z sił i leżał, dysząc ciężko przez kwadrans. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… … Słownik języka polskiego
siła — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sile {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} energia fizyczna lub duchowa umożliwiająca pokonywanie oporu zewnętrznego, przeciwstawianie mu się; zdolność do działania; moc : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłabnąć — dk Vc, osłabnąćnę, osłabnąćniesz, osłabnąćnij, osłabł (osłabnąćbnął), osłabnąćbła, osłabnąćbli, osłabnąćbłszy «stać się słabym, stracić siły, opaść z sił» Osłabnąć z głodu, z przepracowania. przen. a) «stać się mniej czynnym, mniej aktywnym»… … Słownik języka polskiego
ustać — I dk, ustanę, ustaniesz, ustanie, ustań, ustał ustawać ndk IX, ustaję, ustajesz, ustaćwaj, ustaćwał 1. «przestać trwać, zakończyć się, urwać się, przeminąć» Ulewa, wiatr, śnieg ustaje. Stukanie do drzwi nie ustawało. Krwawienie ustało.… … Słownik języka polskiego
wysiąść — dk XI, wysiąśćsiądę, wysiąśćsiądziesz, wysiąśćsiądź, wysiąśćsiadł, wysiąśćsiedli, wysiąśćsiadłszy wysiadać ndk I, wysiąśćam, wysiąśćasz, wysiąśćają, wysiąśćaj, wysiąśćał 1. «wyjść z jakiegoś środka lokomocji» Wysiąść z autobusu, z samochodu, z… … Słownik języka polskiego
zasłabnąć — dk Vc, zasłabnąćnę, zasłabnąćniesz, zasłabnąćnij, zasłabnąćsłabł a. zasłabnąćnął, zasłabnąćbła, zasłabnąćbli, zasłabnąćnąwszy «stać się bardzo słabym, stracić siły, opaść z sił; omdleć» Zasłabnąć nagle, niespodziewanie. Zasłabnąć z emocji … Słownik języka polskiego
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… … Słownik języka polskiego